Ruwvoeder, zoals bietenpulp, hooi, snijmaïs en gras worden als verrijkingsmateriaal aanvaard op voorwaarde dat er regelmatig voldoende hoeveelheden van worden verstrekt zodat er steeds ofwel het ruwvoeder of sporen ervan aanwezig zijn in het hok. Een minimale hoeveelheid werd niet gedefinieerd.

Bietenpulp wordt als verrijkingsmateriaal aanzien als het apart wordt verstrekt. Als de bietenpulp wordt ingemengd in het voeder, wordt dit niet beschouwd als verrijkingsmateriaal. Als dit de enige wijze van verrijking is, voldoet u bijgevolg niet aan de eisen.

Aangezien er enige onduidelijkheid was over welke verrijkingsmaterialen al dan niet voldoen, werkten we in overleg met de dienst Dierenwelzijn volgend artikel ‘Bijkomende eisen voor verrijkingsmateriaal: de puntjes op de i’ op. Hierin vindt u concrete voorbeelden van welke verrijkingsmaterialen al dan niet voldoen aan de strengere eisen.

Betreffende uw vraag over de te verstrekken hoeveelheid bietenpulp, vindt u in bovenstaand artikel enkele foto’s waarbij stro werd verstrekt in een hok (met dichte en roostervloer) met vleesvarkens. Zo krijgt u een indicatie van wat wordt aanzien als het aanwezig zijn van stro en resten van recente stroverstrekking, welke als voldoende worden beschouwd bij een ev. controle.

^{_{Dit antwoord werd door het Varkensloket en de leden van het Praktijkcentrum varkens met de meeste zorg en nauwkeurigheid opgesteld. Er wordt evenwel geen enkele garantie gegeven omtrent de juistheid of de volledigheid van het antwoord op uw vraag. De gebruiker van dit antwoord ziet af van elke klacht tegen het Varkensloket, de leden van het Praktijkcentrum varkens of zijn medewerkers, van welke aard ook, met betrekking tot het gebruik van het gegeven antwoord. In geen geval zal het Varkensloket, het Praktijkcentrum varkens of zijn medewerkers aansprakelijk gesteld kunnen worden voor eventuele nadelige gevolgen die voortvloeien uit het gebruik van dit antwoord.}}